Over de helft
Door: arieroest
Blijf op de hoogte en volg Arie
12 Oktober 2010 | Zuid-Afrika, Durban
Over de helft
Beste famlie vrienden en bekenden
De tijd voor mij hier in Durban gaat heel erg snel,dit komt denk ik ,omdat we nog veel werk moeten doen .
Of we het project waar wij mee bezig zijn af krijgen daar denk ik maar niet over na.
Uit onze groep vertrekken de meeste in de loop van november .
Ik hoop dat er nog vele vrijwilligers op te wereld onderweg zijn of overwegen om te komen
naar de Africa Mercy .
We zijn erg druk met het ombouwen en verbouwen van de vele onderdelen van de hoofdmachine besturing.
Veel nieuwe onderdelen hebben we al geplaatst.
De weg die we nodig hebben om alle kabels van de brug naar de controle kamer beneden te maken schiet gelukkig ook al op.
Alleen van de controlekamer naar de hoofdmotoren kunnen we nog niets maken omdat daar eerst de nieuwe dieselgeneratoren nog moeten komen .
Het werken op het schip is nog hetzelfde als vroeger bij Verolme.
Gereedschap is er genoeg.
Je moet het zoeken ,het vinden, het gebruiken en de persoon van wie het is/ was, moet het weer terug vinden om het zelf te kunnen gebruiken .
We noemen dit je gereedschap versieren ,maar het werkt best goed.
Zo ondervind ik dat er in al de jaren in de scheepsbouw niet veel is veranderd.
Het schip wat tegelijk met de Africa Mercy het dok is ingevaren is nog niet klaar en gaat misschien pas volgende week vrijdag het dok uit.
De as en de grote scheepsschroef zitten er nog niet in, ja als je die er niet in zet loopt het schip ook vol als je het dok vol water laat lopen.
Op de Afrika Mercy moeten ze het gat tijdelijk dicht maken anders loopt het ook vol.
Het scheepswerfpersoneel is druk aan het slijpen en het lassen dag en nacht, wel lastig want je wordt er soms wakker van.
Aan boord hangt nu de voor mij bekende rooklucht van lassen en branden van staal.
Waar de dieselgeneratoren moeten komen is nu een grote open ruimte.
We willen er wat organiseren maar wat weten we nog niet ,we denken aan een braai, want er hangen nu dikke rookwolken van mannen die aan het branden en lassen zijn, dus de beetje rook van houtskool kan er ook nog wel bij.
O ja de paarse boom.
Ik heb begrepen dat dit de Jakaranda is, en nu na drie weken viel het mij op dat na wat regen de paarse kleur zo erg is dat het pijn aan je ogen doet .
Je ziet ze overal als je wat verder de stad in gaat .
De wat oudere Schotse vrijwilliger geloofde ons niet en hield vol dat we malaria pillen hadden ingenomen want je kan er tijdelijk vreemd van kan gaan doen.
Na dagen van grappen krijg ik het idee dat hij ons begint te geloven .
Het is een heel bijzonder boom want hij is over zijn hele bladerdek diep paars.
Maar dezelfde man heeft ook een hele serieuze kant want er kwam een vraag :
Hoe sterk zijn de hoofdmotoren nu eigenlijk.
De machinist die ik het gevraagd heb komt uit Rusland.
Een motor is 4216 Bhp dat is Britisch Horse power en is gelijk aan wat wij Pk noemen(Paarde Kracht)
Het toerental is 725 omwentelingen per minuut
Tussen twee motoren en de schroef as zitten tandwielen .
De schroefas draait 170 omwentelingen per minuut
Dus je kan zeggen dat de schroef as 3 maal per tel rond draait .
De Schotse vrijwilliger die veel van dit soort zaken afweet vertelde mij hoe het in elkaar zit met de Horse power ..
Het komt van een paard dat Clydesdale heet , wat een heel groot werkpaard is.
De Africa Mercy heeft 4 motoren dus 4 maal 4216 Pk is 16864 Paarde Krachten
Dus als de Africa Mercy heel hard vaart zou je kunnen zeggen dat het wordt getrokken door
16864 Clydesdale paarden, dat is nog al wat.
De nieuw generatoren zijn 950 kW en er worden er vier ingebouwd .
In Pk is dat ongeveer 1200 Pk per motor .
Zondag zijn we weer naar de Baptisten kerk geweest.
Heel toevallig zat ik weer naast het oudere echtpaar, ik kreeg zelf een hand van ze en ik vertelde ze
dat mijn pepermuntjes op waren.
Ze vroegen nu wie precies waren.
Na de kerk bleven we thee drinken .
Nu konden we ze uitleggen hoe het zat met Mercy Ships en en de Africa Mercy en wat wij er doen .
Ze waren zeer geïnteresseerd, maar bezoekers mogen tijdens de dok periode vanwege gevaar niet aan boord dus we konden ze niet uitnodigen .
Er is ook een gevraagd of we nog naar Appelbosch gaan.
Ik waarschijnlijk niet, want ik heb al wat foto,s gezien.
Het is heel erg landelijk en er is niets te doen in de omgeving
Je moet er een lang weekend heen en de Africa Mercy is toch ons thuis, zo voel het wel.
Deze week gebeurde er ook wat bijzonders
Er liep iemand met een grote enveloppe te zwaaien aan mij geadresseerd.
Zenuwachtig heb ik de brief open gemaakt en tot mijn verbazing zat er een grote kaart in met heel veel handtekeningen .
Ik heb nooit van te voren kunnen bedenken hoe velen van jullie aan mij denken en meeleven.
Een opa die hier in Durban op de Africa Mercy loopt te klussen.
Ook kijk ik natuurlijk uit naar de vele reacties op mijn waarbenje.nu verhaal.
Het doet me erg goed .
Zondagmiddag gaan we weer naar het strand,er schijnen veel haaien rond te zwemmen , maar ik zal heel voorzichtig zijn.
Misschien haal ik dan wel gelijk mijn reddingbrevet 12, haha..
(dat is heel snel naar het strand terug zwemmen )
Er is mij ook eens gevraag hoe het met de lengte van mijn haar is.
Dat heb ik geweten .
Tijdens koffie drinken kan je melden bij de mevrouw die hier aan boord is met een kleine baby .
Je wordt tenaanzien van de koffiedrinkers op een stoel gezet en zij knipt je haar.
Je begrijpt dat iedereen zich er mee bemoeit, maar het resultaat is er naar .
Tijdens het knippen ging de baby heel erg huilen en tot plezier van iedereen dreigde mijn haar maar half geknipt te worden .
Maar dat viel gelukkig erg mee
Iedereen geeft mij complimenten en ze zeggen dat ik er tien jaar jonger uit ziet?
Het resultaat moet je maar zelf bekijken.
We hadden vrijdag donuts bij de koffie,we noemen ze holybollen.
Ik ben naar een andere hut verhuisd en mijn mede bewoner heet Baars.
Hij komt uit Amerika is ongeveer even oud als ik, hij heeft geen familie in Nederland .
Hij wil nog wel weten hoe een baars er uit ziet .
Dit was het weer zo,n beetje voor deze week,
Groetjes Arie
Beste famlie vrienden en bekenden
De tijd voor mij hier in Durban gaat heel erg snel,dit komt denk ik ,omdat we nog veel werk moeten doen .
Of we het project waar wij mee bezig zijn af krijgen daar denk ik maar niet over na.
Uit onze groep vertrekken de meeste in de loop van november .
Ik hoop dat er nog vele vrijwilligers op te wereld onderweg zijn of overwegen om te komen
naar de Africa Mercy .
We zijn erg druk met het ombouwen en verbouwen van de vele onderdelen van de hoofdmachine besturing.
Veel nieuwe onderdelen hebben we al geplaatst.
De weg die we nodig hebben om alle kabels van de brug naar de controle kamer beneden te maken schiet gelukkig ook al op.
Alleen van de controlekamer naar de hoofdmotoren kunnen we nog niets maken omdat daar eerst de nieuwe dieselgeneratoren nog moeten komen .
Het werken op het schip is nog hetzelfde als vroeger bij Verolme.
Gereedschap is er genoeg.
Je moet het zoeken ,het vinden, het gebruiken en de persoon van wie het is/ was, moet het weer terug vinden om het zelf te kunnen gebruiken .
We noemen dit je gereedschap versieren ,maar het werkt best goed.
Zo ondervind ik dat er in al de jaren in de scheepsbouw niet veel is veranderd.
Het schip wat tegelijk met de Africa Mercy het dok is ingevaren is nog niet klaar en gaat misschien pas volgende week vrijdag het dok uit.
De as en de grote scheepsschroef zitten er nog niet in, ja als je die er niet in zet loopt het schip ook vol als je het dok vol water laat lopen.
Op de Afrika Mercy moeten ze het gat tijdelijk dicht maken anders loopt het ook vol.
Het scheepswerfpersoneel is druk aan het slijpen en het lassen dag en nacht, wel lastig want je wordt er soms wakker van.
Aan boord hangt nu de voor mij bekende rooklucht van lassen en branden van staal.
Waar de dieselgeneratoren moeten komen is nu een grote open ruimte.
We willen er wat organiseren maar wat weten we nog niet ,we denken aan een braai, want er hangen nu dikke rookwolken van mannen die aan het branden en lassen zijn, dus de beetje rook van houtskool kan er ook nog wel bij.
O ja de paarse boom.
Ik heb begrepen dat dit de Jakaranda is, en nu na drie weken viel het mij op dat na wat regen de paarse kleur zo erg is dat het pijn aan je ogen doet .
Je ziet ze overal als je wat verder de stad in gaat .
De wat oudere Schotse vrijwilliger geloofde ons niet en hield vol dat we malaria pillen hadden ingenomen want je kan er tijdelijk vreemd van kan gaan doen.
Na dagen van grappen krijg ik het idee dat hij ons begint te geloven .
Het is een heel bijzonder boom want hij is over zijn hele bladerdek diep paars.
Maar dezelfde man heeft ook een hele serieuze kant want er kwam een vraag :
Hoe sterk zijn de hoofdmotoren nu eigenlijk.
De machinist die ik het gevraagd heb komt uit Rusland.
Een motor is 4216 Bhp dat is Britisch Horse power en is gelijk aan wat wij Pk noemen(Paarde Kracht)
Het toerental is 725 omwentelingen per minuut
Tussen twee motoren en de schroef as zitten tandwielen .
De schroefas draait 170 omwentelingen per minuut
Dus je kan zeggen dat de schroef as 3 maal per tel rond draait .
De Schotse vrijwilliger die veel van dit soort zaken afweet vertelde mij hoe het in elkaar zit met de Horse power ..
Het komt van een paard dat Clydesdale heet , wat een heel groot werkpaard is.
De Africa Mercy heeft 4 motoren dus 4 maal 4216 Pk is 16864 Paarde Krachten
Dus als de Africa Mercy heel hard vaart zou je kunnen zeggen dat het wordt getrokken door
16864 Clydesdale paarden, dat is nog al wat.
De nieuw generatoren zijn 950 kW en er worden er vier ingebouwd .
In Pk is dat ongeveer 1200 Pk per motor .
Zondag zijn we weer naar de Baptisten kerk geweest.
Heel toevallig zat ik weer naast het oudere echtpaar, ik kreeg zelf een hand van ze en ik vertelde ze
dat mijn pepermuntjes op waren.
Ze vroegen nu wie precies waren.
Na de kerk bleven we thee drinken .
Nu konden we ze uitleggen hoe het zat met Mercy Ships en en de Africa Mercy en wat wij er doen .
Ze waren zeer geïnteresseerd, maar bezoekers mogen tijdens de dok periode vanwege gevaar niet aan boord dus we konden ze niet uitnodigen .
Er is ook een gevraagd of we nog naar Appelbosch gaan.
Ik waarschijnlijk niet, want ik heb al wat foto,s gezien.
Het is heel erg landelijk en er is niets te doen in de omgeving
Je moet er een lang weekend heen en de Africa Mercy is toch ons thuis, zo voel het wel.
Deze week gebeurde er ook wat bijzonders
Er liep iemand met een grote enveloppe te zwaaien aan mij geadresseerd.
Zenuwachtig heb ik de brief open gemaakt en tot mijn verbazing zat er een grote kaart in met heel veel handtekeningen .
Ik heb nooit van te voren kunnen bedenken hoe velen van jullie aan mij denken en meeleven.
Een opa die hier in Durban op de Africa Mercy loopt te klussen.
Ook kijk ik natuurlijk uit naar de vele reacties op mijn waarbenje.nu verhaal.
Het doet me erg goed .
Zondagmiddag gaan we weer naar het strand,er schijnen veel haaien rond te zwemmen , maar ik zal heel voorzichtig zijn.
Misschien haal ik dan wel gelijk mijn reddingbrevet 12, haha..
(dat is heel snel naar het strand terug zwemmen )
Er is mij ook eens gevraag hoe het met de lengte van mijn haar is.
Dat heb ik geweten .
Tijdens koffie drinken kan je melden bij de mevrouw die hier aan boord is met een kleine baby .
Je wordt tenaanzien van de koffiedrinkers op een stoel gezet en zij knipt je haar.
Je begrijpt dat iedereen zich er mee bemoeit, maar het resultaat is er naar .
Tijdens het knippen ging de baby heel erg huilen en tot plezier van iedereen dreigde mijn haar maar half geknipt te worden .
Maar dat viel gelukkig erg mee
Iedereen geeft mij complimenten en ze zeggen dat ik er tien jaar jonger uit ziet?
Het resultaat moet je maar zelf bekijken.
We hadden vrijdag donuts bij de koffie,we noemen ze holybollen.
Ik ben naar een andere hut verhuisd en mijn mede bewoner heet Baars.
Hij komt uit Amerika is ongeveer even oud als ik, hij heeft geen familie in Nederland .
Hij wil nog wel weten hoe een baars er uit ziet .
Dit was het weer zo,n beetje voor deze week,
Groetjes Arie
-
12 Oktober 2010 - 18:15
Eline:
Leuk verhaal weer!
xx -
12 Oktober 2010 - 20:20
Marie En Kees.:
Ik kijk steeds uit naar
je verhalen.Ze zijn erg
interessant. Blijf ze sturen. -
12 Oktober 2010 - 22:04
Arie Roest:
En ook de foto's staan erbij ... -
13 Oktober 2010 - 05:53
Annemarie:
heej arie,
ik lees met veel plezier je verhalen. Bijzonder moet het zijn om even te leven en te werken met zoveel verschillende mensen met het zelfde doel.
Die boom is leuk zeg, neem je een stekkie mee? Er is hier regen genoeg. ;) -
13 Oktober 2010 - 09:11
Ingrid Van De Graaf:
Hallo meneer Roest, het is erg leuk uw verhalen te lezen. Ik werk bij Atlas Copco en via uw zoon kwam ik op uw site terecht nadat ik verteld had dat mijn dochter Annelies volgend jaar aan boord gaat van het schip. Zelf ben ik een keer aan boord geweest toen het schip in Rotterdam lag en mijn nicht aan boord was. Het is super als mensen tijd apart willen zetten voor God en hun medemens. Nog een hele fijne tijd en succes met uw werk. Hartelijke groet Ingrid -
13 Oktober 2010 - 19:02
Bart & Sari:
Hee ome Arie,
De tijd gaat snel hoor: alweer over de helft. Maar werk is er nog genoeg zo te zien.
Die paarse boom is inderdaad heel bijzonder. Nog veel werkplezier! Groeten. -
13 Oktober 2010 - 22:54
Jan Buijs:
Hoi Arie.
Iemand was mij voor, maar wij willen ook wel een stekkie van de paarse boom en als je naar het strand ga,alleen pootje baden,want ze kunnen je daar nog niet missen met zoveel werk,en wij ook niet.
Groetjes uit Putten -
15 Oktober 2010 - 12:48
Jan Schep:
We zijn weer helemaal bij gelezen. Je bent kennelijk helemaal thuis, maar hier zien we ook weer naar je uit.
Ik hoop dat jullie nog heel veel kunnen verstouwen, zodat je straks met een goed gevoel alles achter kunt laten.
Gods zegen gewenst bij alles,
Jan en Jeannet -
15 Oktober 2010 - 17:22
Door:
Hé Arie, brevet 12 hè, tja zosnel gaat dat niet in Rozenburg. We zijn wel weer lekker aan het zwemmen en dat bevalt goed.
Leuk verhaal weer van je. Die paarse bomen heb ik ook ooit ergens gezien. Ik ben in 1997 in Kaapstad geweest misschien dat het daar was, echt heel bijzonder.
Grappig die Bob Baars, mijn opa van moederszijde heette Baars. Geboren en getogen in Amsterdam.
Heel veel succes met al het werk wat jullie nog moeten doen. En ik zou zeggen voel je niet te veel thuis daar aan boord en ga lekker nog een keer een weekendje de hort op, ook buiten de stad is het er prachtig!
Groetjes uit Simonshaven -
16 Oktober 2010 - 15:19
Hans:
Hey Arie,
Je bent weer lekker bezig als ik het zo lees en zie. Goed dat jij je vrije tijd (TOP-tijd) zo nuttig besteedt.
Offshore zat erop, maar toch weer in de boot genomen.
Succes verder Toppertje
Gr. Hans
-
16 Oktober 2010 - 20:40
Jeanine Wolters:
Hoi Arie,
Leuk om al je verhalen te lezen!! We willen je de komende tijd nog veel succes en veel werkplezier toewensen!
Hartelijke groet
Arie en Jeanine Wolters -
17 Oktober 2010 - 12:10
Theo En Arianne:
Lieve oom Arie,
Wat een prachtige verhalen om te lezen! Geweldig dat u dit bent gaan doen en dat het u zelf ook zoveel brengt.
Nog heel veel plezier en mooie momenten gewenst in de laatste weken van deze bijzondere klus!
Lieve groeten, Theo, Arianne, Sarah en Ruben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
